Page 64 - training_el
P. 64







               Μετά  από  αυτό,  αρχίζει  η  πραγματική  διαδικασία  τρισδιάστατης
               μοντελοποίησης. Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν εξειδικευμένο λογισμικό για να
               δημιουργήσουν  τρισδιάστατα  σχέδια  των  αντικειμένων,  με  σκοπό  να  τα

               ζωντανέψουν σε επόμενο στάδιο.
               Η  δημιουργία  υφής  (texturing)  περιλαμβάνει  την  ενσωμάτωση  μιας
               δισδιάστατης εικόνας είτε στο φόντο του μοντέλου είτε στο ίδιο το μοντέλο, η
               οποία δημιουργήθηκε σε προηγούμενο στάδιο.


               Στη  συνέχεια,  το  φως  και  η  σκιά  πρέπει  να  εξισορροπούνται  για  να
               δημιουργηθούν  όσο  το  δυνατόν  πιο  ρεαλιστικά  αντικείμενα.  Αυτό  το  στάδιο
               ονομάζεται σκίαση (shading).
               Το  animation  (κινούμενα  σχέδια  και  εφέ)  και  το  rigging  (εξάρτυση)

               περιλαμβάνουν την παροχή της προβλεπόμενης κίνησης του μοντέλου και την
               προσαρμογή αν χρειάζεται. Η διαδικασία προσθήκης ενός κινητού σκελετού σε
               ένα μοντέλο είναι γνωστή ως rigging, καθώς ένα μοντέλο κινουμένων σχεδίων
               δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτό.
               Το  τελευταίο  βήμα  στη  διαδικασία  τρισδιάστατης  μοντελοποίησης  είναι  η
               ενσωμάτωση  μουσικής  και  after-effects  για  την  παραγωγή  ενός  ακόμη  πιο

               ζωντανού animation.
               Η  τρισδιάστατη  εκτύπωση  (3D  printing)  είναι  μια  μέθοδος  με  την  οποία
               δημιουργείται ένα τρισδιάστατο, στερεό, απτό μοντέλο από ένα ψηφιακό αρχείο,
               συνήθως  με  την  εναπόθεση  πολλών  λεπτών,  διαδοχικών  στρωμάτων  υλικού.

               Αυτή η ταχεία αύξηση της δημοτικότητας οφείλεται στο γεγονός ότι επιτρέπει
               την κατασκευή να είναι προσιτή σε μεγάλο αριθμό ατόμων. Αυτό σχετίζεται με
               το μικρό μέγεθος και τη σχετικά χαμηλή τιμή των εκτυπωτών.
               Οι  πρώιμες  τεχνικές  κατασκευής  συχνά  αναφέρονται  ως  ''παραδοσιακές
               κατασκευές'',  επειδή  η  προσθετική  κατασκευή  δεν  εμφανίστηκε  πριν  από  τη
               δεκαετία του 1980. Για να κατανοήσουμε τις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ της

               προσθετικής  και  της  παραδοσιακής  κατασκευής,  είναι  απαραίτητο  να
               κατατάξουμε  όλες  τις  τεχνικές  σε  τρεις  κατηγορίες:  την  αφαιρετική,  τη
               διαμορφωτική και την προσθετική κατασκευή.
               Τα  τρισδιάστατα  αντικείμενα  κατασκευάζονται  με  τη  χρήση  προσθετικής

               κατασκευής,  η  οποία  περιλαμβάνει  την  εναπόθεση  και  τη  σύντηξη
               δισδιάστατων  στρωμάτων  υλικού.  Αυτή  η  τεχνική  δεν  απαιτεί  σχεδόν  καμία
               αρχική επένδυση ή χρόνο, γεγονός που την καθιστά ιδανική για την κατασκευή
               πρωτοτύπων.  Είναι  δυνατή  η  ταχεία  παραγωγή  και  η  διάθεση  των
               χρησιμοποιημένων          εξαρτημάτων.        Ένα     πρόσθετο      πλεονέκτημα        της

               τρισδιάστατης εκτύπωσης είναι η ικανότητα παραγωγής εξαρτημάτων με σχεδόν
               οποιαδήποτε γεωμετρία.



                   ➢
   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69